We proberen risico’s en onvoorspelbaarheid zo goed mogelijk af te dekken. Dat doen we in de financiële wereld, maar evengoed in alle andere aspecten van dagelijks leven. Desondanks worden we vroeg of laat verrast. Dat komt omdat de wereld complex is en complexiteit zich nu eenmaal niet laat vangen in modellen. Hoe gecompliceerd we die ook maken.

Het e-book Kansdenken is kansloos, dat Cardano recent publiceerde, laat zien wat de problematische kanten zijn van het denken in, rekenen met en voorspellen op basis van kansrekening. Het is voor pensioenbestuurders belangrijk om hier inzicht in te hebben, omdat onze visie op kansrekening het antwoord bepaalt op de belangrijkste vraag bij het beheren van pensioenen: hoe ga je om met risico? Dit is het laatste deel van een serie van vier artikelen waarin we de verschillende aspecten van kansdenken bekijken.

We weten dat sommige aspecten van de economie, zoals bijvoorbeeld financiële crises, van nature moeilijk te voorspellen zijn. Dit zijn gebeurtenissen waarbij veel verschillende factoren samenkomen. Kun je kansdenken toepassen in zulke complexe omgevingen? Deel 3 in onze serie over kansen, over de onbetrouwbaarheid van kansen.

Werken met kansen, meestal uitgedrukt in procenten, is een gebruikelijke manier om risico’s in te schatten. Maar als je dit kansdenken beter bekijkt, brengt het grote risico’s met zich mee. In een serie van drie artikelen bekijken we verschillende aspecten van dit kansdenken. Dit is het eerste deel: waarom kansdenken zo verleidelijk is.

Groepen ontberen kritisch potentieel. Wij zijn van nature geneigd het met elkaar eens te zijn. Dat zegt hoogleraar sociale psychologie Alain van Hiel. Groepen zijn volgens hem helemaal niet geschikt om beslissingen te nemen.

De meeste westerse landen worden nu geconfronteerd met de gevolgen van de structurele uitdagingen die al tientallen jaren bekend zijn. Ingrijpende hervormingen zijn noodzakelijk om de uitdagingen van de 21e eeuw aan te kunnen.

Wie gelooft dat de aarde plat is, zal niet snel een cruise boeken. Mensen nemen hele rationele besluiten op basis van absurde referentiekaders. Criminoloog Christophe Busch over extremisme en groepsgedrag.

Door de aanhoudende lage rente worden beleggers gedwongen om meer risico’s te nemen, zo concludeerde o.a. Marco Teunissen van Cardano tijdens de Ronde Tafel Fixed Income van Financial Investigator.

Ook een logge, hiërarchische en traditioneel werkende organisatie als de Nederlandse politie kan relatief snel een nieuwe manier van werken omarmen. Dat bewijst de nieuwe, succesvolle opsporingsmethodiek waarin kritische reflectie en scenariodenken centraal staan.

In 1921 bestudeerde William Beebe het fenomeen van de mierenmolen. Legermieren zijn blind. Ze gebruiken een feromoon dat andere mieren achterlaten om hun weg te vinden.

Leningen in ontwikkelingslanden zijn nog te vaak in harde valuta als dollars of euro’s. Psychologische valkuilen zijn hierin een belangrijke boosdoener.